"သင္းကြဲ"

တိမ္ေတြရယ္ငါ့ကိုသယ္ေဆာင္သြားၾကပါ၊ ေမ့ေမ့ရဲ့ ရာသီဥတုေလးမွာစိတ္ရိွလက္ရိွရြာသြန္းေပးခ်င္လို႕
ညိဳ႕ရံုပဲညိဳ႕ေနရတဲ့ အိမ္လြမ္းစိတ္ေတြကို ရိတ္သိမ္းေပးပါဦး ေမေမ
သတိရျခင္းကို ထြန္းညိွလိုက္တဲ့အခါမွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းျမင္ၾကရ
ဇရာရဲ့ တိုက္စစ္ေအာက္မွာ ႏုပိ်ဳျခင္းေတြက တေရြ႕တေရြ႕ဆုတ္ခြါေနတယ္၊ ေမေမ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ
ကံၾကမၼာရဲ့ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳမႈမွာ ရံႈးနိမ့္ျခင္းေတြက အေရးသာေနတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္လည္းက်န္းမာေရးမေကာင္းဘူး
အခိ်န္ကာလတို႕ရယ္...... ေမေမ့ကိုျဖည္းျဖည္းေလးပဲသယ္ေဆာင္သြားၾကပါကြာ၊ သူမဆက္လက္ႏုပိ်ဳေနပါေစ
အရက္သမားတစ္ေယာက္ရဲ့ဆုေတာင္းစကားကို ဘုရားသခင္ကျပတ္ရယ္ျပဳတတ္သလား ေမေမ
စက္ဘီးကယ္ရီယာေလးေပၚမွာ ေမေမ့ကိုတင္ျပီး ျမိဳ႕ကေလးကိုပတ္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြကိုထုဆစ္ေနတယ္
အရင္လို ကြ်န္ေတာ့္စက္ဘီးေလးက ခဏခဏလဲေနတုန္းပါပဲ
အိမ္ေရွ႕ကစံပယ္ရံုေလးကိုေရမွန္မွန္ေလာင္းေပးပါ ေမေမ
စံပယ္ပြင့္ေလးေတြကို အရင္အတိုင္းျဖဴစင္ေနေစခ်င္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ကေလွ်ာ္လို႕ဖြပ္လို႕မရေတာ့ဘူး
ကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုျဖတ္စီးေနတဲ့ျမစ္ကေရစီးသိပ္သန္တယ္၊ ေစာင့္ထိမ္းခဲ့တဲ့ကမ္းပါးယံေလးေတြျပိဳျပိဳပါသြားခဲ့ရျပီ
လိုခ်င္တပ္မက္မႈဟာ ဓားအိမ္ထဲကဓားတစ္လက္ပဲ၊ ဆြဲထုတ္လိုက္တာနဲ႕တစ္ေယာက္ေယာက္/တစ္ခုခုကို ထိရွသြားတယ္
ခရီးကမဆံုးေသးဘူး လမ္းေတြက ခဏခဏဆံုးတယ္
ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႕ပြတ္တိုက္တဲ့အခါ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကဘယ္ေတာ့မွအေရာင္လက္မလာဘူး
ကူးရင္းခတ္ရင္းနဲ႕ပဲဆိုဆိုျပရတဲ့သီခ်င္းေတြကို 'ရင္ေမာသံ' ပါလို ့တဲ့ 'ငါးမေလး' ကမၾကိဳက္ဘူး
ပုဒ္ထီးပုဒ္မေတြနဲ႕ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းမရိွမယ့္၀ါက်တစ္ေၾကာင္းမွာပဲ အကၡရာရိုးရိုးေလးတစ္လံုးျဖစ္ခ်င္ျပီေမေမရယ္
သြားရမယ့္လမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွာေတြ႕တဲ့အခါ  ျပန္ရမယ့္လမ္းဟာေပ်ာက္ေနတယ္
ငွက္ေတြအိပ္တန္းျပန္ၾကျပီ ေမေမ  ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ကိုျပန္ရမလဲ...။    ။
                                                                                                          လင္းေ၀အိမ္(၂၉-၀၃-၂၀၁၂)
့့့့

"ငါက လူငယ္ျဖစ္ခ်င္တယ္ / ကဗ်ာက ဘာျဖစ္ခ်င္မလဲ "

ငါက ဘာသာတရားကို အကၤ်ီတစ္ထည္လို၀တ္ဆင္တယ္
ငါ့ယံုၾကည္ခ်က္ဟာ ငါ့ရဲ့ဘုရားပဲ
ငါ့တံခါးေတြ အားလံုးဖြင့္ထားပါတယ္ အဲဒါေၾကာင့္
မင္းတို႕ ၀င္လာလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး
ငါ့ဒဏ္ရာေလးေတြကိုထြန္းျပီး ကဗ်ာရွာေနတာပါ
ကဗ်ာဆရာေတြက ကဗ်ာကို သတ္ပစ္တယ္
ကဗ်ာဖတ္သူေတြေၾကာင့္ ကဗ်ာဟာ  ေသသြားတယ္
ငါက ကဗ်ာထုတ္လုပ္သူပါ
ငါဟာ ကဗ်ာေတြကိုတံဆိပ္မကပ္တတ္ဘူး
ငါ့မနက္ျဖန္အသစ္မွာ မေန႕က ေနလံုးအေဟာင္းၾကီးပဲ
အရပ္မ်က္ႏွာအေဟာင္းၾကီးကေန ထြက္ထြက္လာမွာ
စိတ္ပိန္တယ္
ငါ့မွာ လမ္းမရိွဘူး
ငါ့မွာ ပန္းတိုင္ရိွတယ္။     ။                                
                                        လင္းေ၀အိမ္(၂၆-၀၃-၂၀၁၂)့့့့

"သစၥာတရားဟာ ေရခိ်န္မကိုက္ဘူး"

သစၥာတရားတစ္ခြက္ေပးစမ္းဗ်ာ  ေရမေရာနဲ႕
အရက္ေကာင္းရင္ အျမည္းမလိုပါဘူး ဒီမွာ ေဟ့လူ
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းမူးတတ္တဲ့အရက္သမားဟာ သီလအစင္ၾကယ္ဆံုးသတၱ၀ါပဲဗ်
အခု ကြ်န္ေတာ့္ကိုတြဲဦး ကြ်န္ေတာ္ေသာက္ခဲ့တာအရက္မစစ္ဘူး
ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဥၾသမဆြဲနဲ႕
ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ေသာက္ခဲ့တဲ့ အရာေတြကို ဘယ္အာရံုပဲအမိန္႕ေပးေပးအန္မထုတ္နဲ႕ အဲဒါဟာ
လူသားအားလံုးလို္က္နာသင့္တဲ့ အေျခခံဥပေဒပဲ
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္တိုက္ခန္းက အိပ္ယာေလးဆီကို
လူၾကံဳပါးေပးစမ္းဗ်ာ အဲဒီမွာ ဂုတ္ေသြးစုပ္မယ့္ၾကမ္းပိုးေတြ
သိပ္မ်ားလြန္းတယ္ ဒီည ကြ်န္ေတာ္ ရြာျပန္အိပ္မယ္
မိုးလင္းျပီ ဒါေပမယ့္မိုးမလင္းေသးဘူး အိပ္ေနတယ္
မိုးလင္းမွ အိပ္ယာထရမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္မျပန္ေတာ့ဘူးအစ္ေမ
အေဖ လယ္ထဲဆင္းျပီလား ကြ်န္ေတာ့္ကဗ်ာေလးကိုလွည္းေပၚတင္ေခၚသြားဗ်ာ ဒီေကာင့္ပန္႕ဆံပင္ကို
ရြာနံ႕မေပ်ာက္ေအာင္ ရႊံ႕နည္းနည္းလူးေပးလိုက္
ဘံုဆိုင္ေလးေတြကို ေရႊခ်ၾကစမ္းပါ
အဲဒါ...သီလစင္ၾကယ္သူတို႕ရဲ့ ဗိမာန္ပဲ ညီမေလးရဲ့
ကြ်န္ေတာ့္ကို အရက္တစ္ခြက္ေပး ကြ်န္ေတာ္ အရက္တစ္္လံုးျပန္ေပးမယ္
(ေဟ့ လူေတြ...) ဘယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေရမေရာေၾကးဗ်ာ။      ။
                     
                                                                          လင္းေ၀အိမ္

"ပံုျပင္(၂)"

ေၾကကြဲဲျခင္းရဲ့မိ်ဳးေစ့ေတြမွန္းသိရက္နဲ႕
ႏွလံုးသားေျမေတြမွာ ပိ်ဳးၾကဲခဲ့ၾက
အစကတည္းက မွားခဲ့ၾကတာပါ ကြယ္..။

နီးစပ္ခြင့္ဆိုတာ
ငါတို့ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရိွတဲ့အရာပဲ။

“မျဖစ္ႏိုင္ဘူး”လို့
ငါတို့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကတဖြဖြညဥ္းတြားေနတာ
ႏွလံုးသားေလးေတြကမွ မၾကားခဲ့ပဲကြယ္။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ခူးေျခြခြင့္မရိွဘဲနဲ့ပိ်ဳးမိၾကရင္
ဥယ်ာဥ္မႈးေတြရဲ့ရင္ကိုအဆိပ္ျပန္္သင့္ေစတဲ့
ကိ်န္စာဖြဲ႕ပန္းပြင့္ေလးပဲေလ။

ခုေတာ့
ႏွလံုးသားေလးႏွစ္ခုစလံုး
အဆိပ္ေတြဖံုးလႊမ္းျပီးကြဲေၾကရျပီ….။

.....ေရ
ငါတို့ေတြ မခ်စ္ခဲ့သင့္ဘူး…။

တစ္ေနေန့
ဒီလိုခြဲခြြာခ်ိန္ကိုေတြ႕ရမယ္ဆိုတာၾကိဳသိေနရက္နဲ့
ႏွလံုးသားေလးေတြရဲ့ခံႏိုင္ရည္ကိုမွမငဲ့
ငါတို ့သိပ္ မွား ခဲ့ၾကတယ္။

ကြယ္…………
မ်က္လံုးေလးေတြမိွတ္
ရည္ရြယ္ဖူးခဲ့တဲ့တို့ရဲ့အနာဂတ္ေလးကို
အတိတ္နံရံေပၚမွာပဲ ဆြဲခိ်တ္ထားခဲ့ရင္း
မ်က္ရည္ေတြခင္းမယ့္လမ္းမွာ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကပါစို ့………..။

ငါျမတ္ႏိုးတဲ့ပန္းေလး
သက္ဆိုင္သူတျခားရင္ခြင္မွာပဲေႏြးေႏြးေထြးေထြးပြင့္လန္းပါေစ
ငါက
နင့္ရဲ့သက္ဆိုင္ခြင့္မရသူအျဖစ္
ကံ ၾကမၼာရိုင္းကညစ္တယ္…။

သံေယာဇဥ္ေတြနဲ့လမ္းခြဲတစ္ခုပါကြယ္
နာနာက်င္က်င္ဆြဲလိုက္တဲ့ဥၾသသံေတြက
ႏွလံုးသားေလးႏွစ္ခုဆီကလာတယ္
မ်က္ရည္စက္ေတြ တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းခုတ္ေမာင္းသြားျပီးတဲ့ေနာက္
အားလံုးကို ဒီဘူတာေလးမွာပဲထားခဲ့လိုက္ၾကရေတာ့မယ္…။

မိုးပြင့္ေလးေတြၾကားကအခ်စ္မ်ား
မိုးေရေတြထဲမွာပဲ စီးေမ်ာသြားေတာ့မယ္။

မိုးပြင့္ေတြၾကားမွာ ရယ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္
မိုးစက္ေတြေအာက္မွာပဲငိုၾကရဦးမယ္။

မ်က္ေတာင္အတုေတြနဲ့ နင္ ငိုေပမယ့္
မ်က္ရည္အစစ္ေတြြဆိုတာ
ငါ့ ဘယ္ဘက္ရင္အံုက အိပ္ကပ္ေလးသိပါတယ္ကြယ္…။

ညေနခင္းေတြလည္း ေဆာင္းဆန္လာျပီ
ငါ့ ရင္ထဲမွာေတာ့
မိုးရာသီေလးပါပဲ…။

ႏွင္းဖြဲဖြဲေလးေတြက်ေနတာေတာင္
မိုးစက္ေတြအထင္နဲ့
နင္ေပးတဲ့ထီးေလးကို ထုတ္ထုတ္ေဆာင္းေနမိဆဲ
အစြဲလန္းၾကီးတတ္တယ္ဆိုတာ ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။

ခုေတာ့
အားလံုးျပီးဆံုးသြားပါေပါ့..။

ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့သမွ်
အားလံုးကို လႊတ္ခ်လိုက္ၾကရျပီ..။

တစ္စံုတစ္ခုက်ကြဲသြားတဲ့အသံေတြၾကားလိုက္ရမယ္
ဒါ…
ငါတို႕ရဲ့ ႏွလံုးသားေလးေတြ……..။

ေက်နပ္စြာ
ေအာ္ဟစ္ျပီး ရယ္လိုက္ပါေတာ့
ကံၾက မၼာရိုင္းေရ…။   ။

                                    လင္းေ၀အိမ္

"ေၿဖေဆး"

အအိပ္မက္မက္နဲ႕ အိပ္လို႕မက္တဲ့ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္
အိပ္ေရးမ၀ဘူး
အိပ္တန္းငတ္ေနတဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ့ ညေနခင္းဆိုတာ
ေတာင္စြယ္ ေနကြယ္ သုႆန္ထုတ္
အိမ္လြမ္းစိတ္နဲ႕ခုတ္သတ္ေစ...
ညေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္္ေသတယ္
အိပ္စက္ျခင္းေတြ အခါခါလန္႕လန္႕ႏိုး
ငွက္ဆိုးထိုးသံမ်ား
အေမရိွတဲ့ အရပ္ဆီမွာေတာ့ကင္းေ၀းပါေစ
ေသာက္ေနတဲ့အရက္ခြက္ကို ဆူမယ့္ေငါက္မယ့္ အသံေလးေ၀းေနျပီ
အခန္းထဲမွာမြန္းၾကပ္လြန္းလို႕
စိတ္တစ္ခုလံုးကို ပုလင္းထဲ၀င္ပုန္းတယ္
ေက်းဇူးျပဳျပီး
အဖုံုးကိုမဖြင့္လိုက္ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ။   ။
                                               လင္းေ၀အိမ္

"ရုပ္ရွင္"

ေ၀းကြာတယ္ဆိုတာ
ဘိုးတံေပ်ာက္သြားတဲ့တေယာငယ္ေလးပါပဲ။

လက္ျပႏႈတ္ဆက္ျခင္းဟာ
ခဲြခြါျခင္းနဲ႕ ျပန္လည္ဆံုဆည္းျခင္းၾကားက
ေပါင္းကူးတံတားေလးျဖစ္တယ္ဆို
ငါတို႕
ႏွူတ္ဆက္ဖို႕မလိုေတာ့ပါဘူး ညီမေလးေရ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို
သျဂိဳလ္လိုက္ၾကပါစို႕။

မီးခိုးမွ်င္ေတြထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အပိုင္းစေလးေတြလိုက္မရွာစတမ္း..။

ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ ျပာစမ်ား
မ်က္ရည္စက္တို႕နဲ႕အတူစီးေမ်ာသြားပါေစေလ..။

မီးေတြအားလံုးဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ
...................
...................
...................
.......
"ျပီးပါျပီ"။ ။

လင္းေ၀အိမ္