"ပံုျပင္(၁)"

ငါ့ဘ၀ သင္ပုန္းမွာ
ပထမဆံုးေရးျခစ္ခဲ့တဲ့၀လံုးေလးပါပဲ
နင္ရယ္..။

လက္ေရးလက္သားညံ့သူ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့စာမ်က္ႏွာမွာ
နင္ ဘယ္ေပ်ာ္ႏိုင္ပါ့မလဲေလ။

နင့္ေခါင္းေပၚက ဆိပ္ဖလူးပန္းကံုးေလးကို
ငါ့ ေပတံအကိ်ဳးေလးနဲ႕တိုင္းတာၾကည့္တယ္
မမီွပါဘူးကြယ္..။

လြယ္အိတ္အစုတ္ေလးပိုက္ျပီး
နင့္အေၾကာင္းမက္တဲ့ အိပ္မက္ေလးေတြ လိုက္လိုက္ေကာက္ထည့္ဖူး
ငါဟာ
ၾကယ္ပြင့္ခူးတဲ့ ေကာင္ရူးေလးပါ
အလြမ္းဆူးေတြ စူးတယ္။

ငါ့စာအုပ္ေလးၾကားမွာ
နင့္ရယ္သံလြင္လြင္ေလးကို ေသေသသပ္သပ္ေခါက္သိမ္းထားတယ္
နင့္ကြန္ပါေလးထဲမွာ
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြမရိွေလာက္ေတာ့ပါဘူး။

ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထုိးျပီေလ
ဘ၀တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၾကတယ္။

နင္သြားမယ့္လမ္းမွာ
ဆိပ္ဖလူးပန္းတို႕ေ၀ပါေစ
ငါ........
ေက်ာင္းမုန္႕ေစ်းတန္းေလးမွာရပ္ျပီး ေငးၾကည့္ေနမယ္။   ။

                                                             လင္းေ၀အိမ္